maandag 7 december 2015

inktvis & mossel practicum

Mollusca, weekdieren, Octopussen...


Iedereen heeft wel is gehoord van het bekende organisme: 'de octopus!' Maar hoe goed kent men de octopus nou werkelijk. Het zelfde vraag ik mij af met de Mossel. Beide organismen behoren tot de klasse 'weekdieren' en de stam 'Mollusca.' 
Afgelopen week kregen wij tijdens de periode-les een practicum over inktvissen en mosselen. Voordat wij begonnen met het practicum, liet de docent ons een filmpje zien van een octopus die voor een probleem kwam te staan: namelijk een doosje openen. De octopus wist niet hoe hij het doosje moest openmaken, maar nadat hij het een andere octopus zag doen kon hij het na doen. Het fragment dat wij zagen, verklaard mijn volgende gedachte: octopussen zijn, ondanks de kleine hersenen die zij hebben, slim in het waarnemen van dingen, maar kunnen zelfstandig geen stappenplan bedenken. Een octopus kan goed waarnemen wat een ander organisme doet, het vervolgens nadoen en de handeling voor altijd onthouden.  Dit weekdier heeft dus een goed geheugen. 


HET PRACTICUM:

Allereerst kregen wij een dode pijlinktvis en vervolgens een mossel. Samen met Kim, Sanne en Ilsa vormden wij een groepje van vier. We begonnen als volgt de pijlinktvis te ontleden:

1. We zochten de trechter en staken er een pipet doorheen
    (wij hadden geen sonde).
2. Vervolgens knipten wij de octopus open. 
3. Hierna trokken wij de pipet uit de trechter. 
4. Nu konden wij de kieuwen duidelijk zien en deze uiteindelijk
    losknippen. 
5. Tot slot konden wij de ingewanden van de mantel losknippen en
     daardoor het skelet er voorzichtig van lostrekken. 



Het practicum verliep bij ons groepje behoorlijk vlot. De taken waren goed verdeeld en we wisten precies hoe wij het moesten aanpakken. Na het openknippen van de octopus, zagen wij uiteraard duidelijk de ingewanden. Helaas konden wij niet precies onderscheiden wat wat was, wel waren voor ons de kieuwen meteen goed zichtbaar. Bij de inktvis is bijna alles glibberig en zacht, behalve de papegaaiensnavels en een inwendige schelp. De inwendige schelp was doorzichtig en makkelijk breekbaar, het was net plastic. De papegaaiensnavels bevonden zich onder de tentakels en vormden het mondje van de inktvis. 






Na het ontleden van de inktvis, begonnen wij een mossel te ontleden. Dit verliep iets minder soepel... Wij hadden geen idee wat wij moesten doen en aangezien de mossel een stuk kleiner was, viel er ook niet zoveel te ontleden. Nadat wij de schelp openende, was eigenlijk vrij wel alles al te zien. Een mossel heeft een soort gelige kleur en een zwart/bruin rondje in het midden. Het leek op een soort tongetje, maar wij dachten dat het zijn hartje was. De kleur zou dan te verklaren zijn door het bloed. 








Geen opmerkingen:

Een reactie posten